De “Nieuwjaarsgiften voor de paus” zijn gestart na de inlijving van de Pauselijk Staten door de troepen van de Italiaanse koning Victor Emmanuel II (1820-1878). Door het verlies van de Pauselijke staten verloor de Paus en zijn administratie bijna alle inkomsten.

Daarom startten de katholieke journalisten van België in 1870 een steunactie in de katholieke dagbladen ten voordele van Pius IX (1846-1878), gevangene van het Vaticaan. Deze eerste actie kreeg de naam Etrennes Pontificales of Nieuwjaarsgiften voor de Paus.

Leo XIII (1878-1903) die van 1843 tot 1847 nuntius was in België vroeg de medewerking van de Belgische katholieke journalisten om een vereniging op te richten die de Paus zou bijstaan om de meest arme volkeren te helpen.

In 1897 startte de vereniging van de katholieke journalisten met de steun van de katholieke dagbladen van België een jaarlijkse geldinzameling. Dit gebeurde onder vorm van inschrijvingslijsten die gepubliceerd werden in deze kranten.

Op 27 april 1901 overhandigde een delegatie van de vereniging van katholieke journalisten van België voor de eerste maal de Nieuwjaarsgiften rechtstreeks aan de heilige Vader. De traditie om de Nieuwjaarsgiften te overhandigen tijdens een privé audiëntie is noch door Leo XIII noch door zijn opvolgers ooit onderbroken.

Op 18 april 1905 ontving de heilige Pius X (1903-1914) de delegatie van de Belgische journalisten die hem de opbrengsten van de inzameling overhandigden voor de bouw van een Belgische kerk in Rome.

Met het akkoord van de H. Stoel werden in 1919 de giften van de katholieken in België aangewend voor de restauratie van de kerken, vernietigd tijdens de eerste wereldoorlog.

Toen Joannes Paulus II (1978-2005) in 1985 België bezocht, kende de geldinzameling een enorm succes.

Beetje bij beetje echter ging de samenwerking met en de ondersteuning door de katholieke dagbladen teloor waardoor een krachtig communicatiemiddel tenslotte helemaal verviel. Deze evolutie bracht mee dat de raad van bestuur van de “Nieuwjaarsgiften voor de Paus” zich beraadde over de verderzetting van de jaarlijkse acties.

Een kleine groep vrijwilligers van katholieke journalisten en uitgevers die trouw bleven aan de oorspronkelijke oproep van de Paus en aan de objectieven van de vereniging beslisten de werking van de vereniging verder te zetten: geld inzamelen voor de armsten van de derde wereld. Dankzij de grote vrijgevigheid van onze weldoensters en weldoeners die elk jaar zeer trouw aan onze oproep gevolg geven, kon de werking verder gaan.

In 1998 ging het bestuur van de vzw “Nieuwjaarsgiften voor de Paus” voor de laatste keer naar Rome om tijdens een privéaudiëntie de gift van de donors aan paus Joannes-Paulus II te overhandigen.

In 2002 startten besprekingen tussen de vzw Nieuwjaarsgiften voor de Paus en de feitelijke vereniging Pro Petri Sede om de mogelijkheden van samenwerking te onderzoeken, daar beide verenigingen in grote mate dezelfde doelstellingen nastreven. Na enkele verkennende gesprekken hebben de besturen van beide verenigingen beslist hun inspanningen te bundelen om aldus gezamenlijk hun doelstellingen te realiseren. In de vzw die de nieuwe naam aannam “Giften voor de Paus-Pro Petri Sede” werd de activiteit van het inzamelen van gelden voor de Paus onder gebracht. In de feitelijke vereniging blijft de publicatie van het tijdschrift “Pro Petri Sede” alsook de activiteiten voor de leden met o.m. de zeer belangrijke tweejaarlijkse bedevaart naar Rome om de giften aan de Paus te overhandigen.

De giften die aan de Paus worden overhandigd worden overgemaakt aan de Congregatie voor de dienst van de integrale menselijke ontwikkeling die de aanvragen van bisdommen, parochies, scholen e.a. uit de ontwikkelingslanden onderzoekt en voorlegt aan de Paus voor goedkeuring.